Hoewel Nederland algemeen wordt beschouwd als een land van mensenrechten en kansen betekende opgroeien en wonen in Nederland voor Jimmy  een ware nachtmerrie. 

In de Nederlandse pleegzorg groeide hij op in extreme omstandigheden, waarbij  zijn oorspronkelijke  identiteit, gender en afkomst systematisch  en volledig met veel geweld en zware onderdrukking in gedwongen sociaal isolement werd vernietigd. Normale zaken als liefde voor zijn eigen moeder of vriendjes willen om te spelen waren in pleegzorg strafbaar met geweld . Jimmy verliet het jeugdzorgsysteem met blijvend fysiek en psychisch letsel. De Nederlandse overheid,  die zijn zaak geheim wilde houden, stelde zich decennialang vijandig tegen 
hem  op, zodat  er nooit recht geschiedde en hij volledige werd gemarginaliseerd. 

In 1992 - 30 jaar oud - vond hij zijn toevlucht tot artistieke expressie als manier om te verkennen, te verwerken en te verbeelden, vooral omdat hem vrijwel levenslang de toegang tot geestelijke gezondheidzorg was ontzegd.  Jimmy  identificeert  zich als een Enby boy, leeft hij in een alternatieve identiteit  in zijn Magic Paradise en uit zich door middel van kunst. 

Na een periode van uiteenlopend vrijwilligerswerk. o.a. in de archeologie,  besloot Jimmy zich in 2020 volledig toe te leggen op de kunst. Hij werd lid van het gezamenlijke atelier Fantastike in Maastricht, waar hij tot december 2023 werkte—een vormende periode waarin zijn eerste tentoonstellingen plaatsvonden. Zijn artistieke ontwikkeling werd verder versterkt door kunstopleidingen in België, terwijl hij zich toelegde op diverse thematische projecten en reeksen, waaronder Non-Inclusive Lives Matter, The Arab World en de portretserie Queer Identity in Childhood.

Jimmy publiceerde onder pseudoniem twee autobiografische werken in respectievelijk 2020 en 2021.Hoewel zijn boeken in de Vlaamse en Nederlandse bibliotheken als literatuur zijn opgenomen zijn deze boeken nooit bekend geworden bij het grote publiek. 

In de daaropvolgende vier jaar verdiepte hij zich in uiteenlopende media—van collage tot gemengde technieken en experimentele vormen—voordat hij in 2025 bewust overstapte naar een meer gelaagde, multimediaal gerichte aanpak. Zijn werk kreeg toen een nieuwe dimensie door het gebruik van video, audio, installaties en ambachtelijk handwerk in combinatie met elkaar, wat zijn conceptuele en technische reikwijdte aanzienlijk verruimde.

Ebveneens in 2025 lanceerde hij de digitale serie Phantoms—een verkenning van het ongrijpbare en het surrealistische, geïnspireerd op het vraagstuk dat Led Zeppelin ooit poëtisch stelde: “What is and what should never be.”

Momenteel  werkt hij aan de reeks Natural Form in Nature, een onderzoek naar organische patronen en de experimenten van de natuur zelf. Aanvullende multimediale projecten zijn onder andere There's no today—een tijdcollage die tijdperken versmelt als een terugblik van morgen op gisteren—en Entering the Ex-Situ Scale, gebaseerd op microscopisch perspectief. Creativiteit blijft voor Jimmy de fundering van zijn unieke, alternatieve identiteit—een daad van overleving en een toevluchtsoord binnen zijn zelfgebouwde wereld van verbeelding en vrijheid, levend in een 'Magic paradise'.